Խցանափայտը խցանի տեսակ է, դժվար է հարմարվել բարձր և բարձր ջերմաստիճանային կլիմայական պայմաններին և սովորաբար աճում է լեռներում և անտառներում 400-2000 մ բարձրության վրա՝ մերձարևադարձային և բարեխառն կլիմայական գոտիներում։ Խցանափայտի պաշարները կարելի է գտնել լեռնային տարածքներում հյուսիսային լայնության 32-ից 35 աստիճանի սահմաններում, որոնք համապատասխանում են աշխարհագրական և կլիմայական պայմաններին: Օրինակ՝ Պորտուգալիան, Իսպանիան, հարավային Ֆրանսիան, Քինբա լեռները իմ երկրում, հարավ-արևմտյան Հենանը և Ալժիրը: Պորտուգալիան խցանի աշխարհի ամենամեծ արտահանողն է և հայտնի է որպես «Խցանափայտի թագավորություն» իր յուրահատուկ միջերկրածովյան կլիմայի պատճառով, որը հարմար է խցանի հումքի աճեցման համար: Միևնույն ժամանակ, Պորտուգալիան աշխարհի ամենավաղ երկրներից մեկն է, որը զարգացնում է խցանի ռեսուրսները, արտահանում է հումք և վերամշակում արտադրանք: Ալժիրի խցանների արտադրությունը աշխարհի առաջատարների շարքում է: [2] Քինբա լեռները Շանսի նահանգում՝ իմ երկիրը, նույնպես պարունակում են խցանի հարուստ պաշարներ, որոնք կազմում են երկրի խցանի պաշարների ավելի քան 50%-ը։ Հետևաբար, Շանսին արդյունաբերության մեջ հայտնի է որպես «Խցանափայտի կապիտալ»: Հենվելով այս ռեսուրսային առավելության վրա՝ այստեղ հիմնականում կենտրոնացած են խոշոր հայրենական խցան արտադրողները։ Խցանափայտը կազմված է բազմաթիվ հարթ բջիջներից, որոնք դասավորված են շառավղով: Բջջի խոռոչը հաճախ պարունակում է խեժ և տանին միացություններ, իսկ բջիջները լի են օդով, ուստի խցանը հաճախ ունի գույն, թեթև և փափուկ հյուսվածք, առաձգական, անթափանց, քիմիական նյութերի ազդեցության տակ հեշտությամբ և վատ հաղորդիչ է էլեկտրականության, ջերմության և ձայնի համար: . Այն կազմված է մեռած բջիջներից՝ 14 դեմքերի տեսքով, որոնք շառավղային դասավորված են վեցանկյուն պրիզմաներում։ Բջջի բնորոշ տրամագիծը 30 միկրոն է, իսկ բջիջի հաստությունը՝ 1-ից 2 միկրոն: Բջիջների միջև կան խողովակներ: Երկու հարակից բջիջների միջև ընկած միջակայքը կազմված է 5 շերտից, որոնցից երկուսը թելքավոր են, որին հաջորդում են խցանի երկու շերտերը, իսկ մեջտեղում՝ փայտի շերտը։ Յուրաքանչյուր խորանարդ սանտիմետրում կա ավելի քան 50 միլիոն բջիջ: